De wereld menselijker maken.
Met jou.

MIJN MISSIE

HET VERHAAL VAN MONIQUE

Tomeloos nieuwsgierig

Al zo lang ik me kan herinneren ben ik bezig met de wereld ver weg. Als kind kon ik eindeloos verdwalen en wegdromen in atlassen. Altijd nieuwsgierig naar hoe het leven daar zou zijn, wie de mensen waren die daar woonden, hoe het er zou ruiken en voelen. En, waarom de mensen daar leefden zoals ze leefden.

Ik beeldde me in hoe het zou zijn om daar te wonen, net als die mensen.

Vanaf mijn 7e maakte ik van mijn vingers, poppetjes uit verschillende continenten en tekende ik dorpjes geïnspireerd op Afrika, Azië en Zuid Amerika.

Naarmate het einde van de middelbare school in zicht kwam, was ik niet meer te houden. Ik moest en zou weg. Ver weg. De wereld ontdekken.

Na op mijn 16e een zomer als au pair te hebben gewerkt in Zweden, deed ik op mijn 17e mee met een uitwisseling naar Zuid Afrika. Fantastisch vond ik dat! Het echte leven ontdekken van het gezin en de leeftijdgenootjes bij wie ik woonde. Me volledig onderdompelen in het leven en de cultuur van anderen.

Toen was de beer los en na mijn eindexamen vertrok ik voor een jaar: 3 maanden naar Dublin (Ierland) en een half jaar naar Quito (Ecuador). Voor mijn talen. Zelf was ik het liefst met mijn backpack de wereld over getrokken, maar dat vonden mijn ouders een minder fijn plan.

Gelukkig was er veel gelegenheid tot reizen en zo ontdekte ik de Amazone, de Andes en Peru. Dankzij het Spaans dat ik had geleerd kon ik met iedereen praten en zo kwam ik op plekken waar ik anders nooit zou zijn geweest. Ik deed onder andere een ayahuasca ceremonie met een sjamaan in een paalwoning diep in de jungle. Toen had ik nog geen idee van de medicinale werking van deze plantenmix. Ik liet me leiden door mijn tomeloze nieuwsgierigheid en alles willen ervaren.

Waarom leven mensen zoals ze leven?

Het was vrij logisch dat ik Culturele Antropologie ging sturen. Bij die studie draait het helemaal om de vraag "Waarom leven mensen zoals ze leven?". De vraag die ik me mijn hele leven al stelde.

Alle studieboeken las ik voor mijn plezier en mijn cijfers waren nog nooit zo hoog geweest. Ik vond het geweldig!

Al snel leerde ik over empathie. Een eigenschap en vaardigheid die noodzakelijk is als antropoloog en iets wat ik, blijkbaar, al van nature had. Ik kon me goed inleven in anderen. Ook als die ander leefde in heel andere omstandigheden, cultuur of religie dan de mijne.

En dat inlevingsvermogen en het feit dat ik me makkelijk kon verbinden met mensen, hielp me ook op volgende reizen.

Azië, Zuid Amerika, Afrika, Australië en Noord Amerika. Alle continenten bezocht ik.

Ik woonde langere tijd in Nepal en India. En deed onderzoek naar het leven van kindmonniken in een Tibetaans boeddhistisch klooster.

We zijn allemaal gewoon mensen

Het mooiste was dat dat wat mij zo trok in het reizen en het mezelf onderdompelen in verschillende culturen, juist die enorme diversiteit van mensen was. En tegelijkertijd merkte ik dat, naarmate ik meer reisde, de verschillen veel minder groot bleken.

Hoe meer ik reisde, hoe meer ik ontdekte dat we allemaal gewoon mensen zijn.

Of je nu in Nederland, België, Bolivia, India, Namibie, Tibet of Australië woont. Het maakt niet uit. We hebben veel meer met elkaar gemeen dan we op het eerste gezicht denken.

En ik ervaarde dat ik me overal thuis kan voelen. Juist door empathie en me te verbinden met de mensen en hun mede-mens-zijn, voel ik me thuis.

Én al die mensen, culturen, religies en reizen leerden me veel over mezelf. Over wie ik ben. Wat mijn sparkle is. En hoe ik met die sparkle kan bijdragen aan een mooiere wereld.

Samen voor een mooiere wereld

Dat is mijn missie met Antropomo: een mooiere wereld creëren.

Een wereld die meer menselijk is. Waarin we vanuit openheid en nieuwsgierigheid naar elkaar, elkaar ook beter gaan begrijpen en ons zo weer met elkaar kunnen verbinden.

Want ik geloof dat als we allemaal unieke mensen zijn, met eigen talenten, wensen, dromen, culturen, geloven en levens. Onze eigen sparkle. Dat maakt onze wereld zo prachtig kleurrijk en divers.

En naarmate we ons, vanuit empathie verbinden met onze eigen sparkle én met die ander, we ook het mooie in de ander zien. En dat kunnen we doorgeven aan onze kinderen.

Ik geloof dat kinderen precies weten wat hun sparkle is en daar ook naar leven. En dat zij die van nature ook zien in die ander. Kinderen zien altijd dat wat hen met die ander verbindt.

Hoe mooi zou het zijn als zij die sparkle behouden, evenals hun oprechte nieuwsgierigheid en oordeelloosheid naar anderen. Zodat zij opgroeien in een wereld vol verbinding waar iedereen mag zijn wie die is, met alles wat daarbij hoort.

Het is aan ons, volwassenen, om hen daarin te begeleiden. En dat kan alleen als wij dat voorleven. Onze empathie vergroten, open staan voor verbinding met anderen en anderen motiveren datzelfde te doen.

Door mijn reizen, jarenlange ondernemerservaring en creativiteit weet ik dat verhalen van mensen, wijsheid uit andere culturen en religies, rituelen en gebruiken, enorm kunnen inspireren en helpen om die empathie voor jezelf en de ander te vergroten.

Door simpelweg eens in de voetstappen van de ander te stappen, via verbindingsverhalen, meditaties, kunst en fotografie en door te verbinden met anderen.

Daarom breng ik dat alles nu samen en breng ik vooral mensen samen bij Antropomo.

Voor meer verbinding en een meer vreedzame wereld voor onze kinderen.

Heel erg fijn dat jij er bent!

Liefs,

Monique

De wereld menselijker maken.Met jou.